"Wij zijn efkes ûn êndje lópe"
Door: Henriëtte
Blijf op de hoogte en volg antoinehenriette
06 April 2019 | Spanje, Bilbao
Na een heerlijk en gezellig etentje met de kinderen, knuffelen met de kleinkinderen, afscheid nemen van collega's vrienden en familie is het toch even moeilijk om alles achter je te laten.
Maar ook weer spannend en leuk!
Zondag was het dan zover en vlogen we maar Bilbao om aan onze Pelgrimstocht te beginnen. De reis ging prima. Op het vliegveld even op onze rugzakken wachten en dan konden we met de bus mee. En daar kwam hij die mooie rooie zak. Maar tot Antoine zijn verbazing zag hij dat mijn rugzak weggeroetst werd van de band. Hij zegt tegen mij " Hé Henriëtte daar gaat jou rugzak ik zie het aan het olifantje wat er aan hangt". Ik zeg nog och dat zal wel niet, misschien hebben zij er ook wel een knuffel aanhangen "hoezo blond" . Antoine rende er toch maar achter aan en ja hoor het was mijn rugzak, Ha.. ha .. Bleken deze mensen ook een rode rugzak te hebben en wat denk je waren het ook nog Pelgrims uit Heeswijk Dinter. Daarna met de bus vanaf het vliegveld naar onze Hostel Akelarre, waar we ons eerste nachtje doorbrachten .
Na een ontbijt vertrokken we richting Onton, maar eerst de grote stad uit.
En als iemand nu nog zegt dat we we de route niet helemaal gelopen hebben, kunnen we zeggen dat ze gelijk hebben, je kon in de stad op straat met een oud roltrapje naar boven, Schitterend!! Het kraakte en piepte maar het werkte!
Gelukkig dat je dan uiteindelijk ook de grote stad uit bent en zo op de mooie wandelpaden komt . Dan weet je ook weer precies waarom het zo leuk is om de Camino te lopen de pijlen en schelpen wijzen ons de weg naar de mooiste plekjes die er maar zijn. Zo lopen we vandaag naar onze herberg in Oton waar we hartelijk ontvangen worden door Joseph. Hij kookte een heerlijke maaltijd en ons stapelbedje deed het goed, morgen op naar een nieuw avontuur.
4 April 29 kilometer
Vanmorgen vanaf een Alberge wat gerund werd door Zusters, gestart met lubia (regen) na een onbijt in de kroeg. Samen met Bert en Kitty uit Heeswijk.
Dus de regencapes maar weer aan .
Mijn quasimodo doet het goed maar die van Antoine was zo lek als een zeef, dus die heeft hij maar weg gepleurd.
Ja hij had het gehad met dat lekkende geval!
Na een mooie natte tocht begon dan toch de zon te schijnen en was het gelukkig even droog, dus in het regenhokje even de capes uit. Antoine moest hoog nodig plassen dus half achter het hokje en half in de wei stond er ineens een paard aan zijn billen te ruiken, en kwam er ook nog politie langs. Ze draaide om en kwamen recht voor ons staan! We wisten bijna zeker dat we een verbaal voor wildplassen kregen.
Maar ze kwamen maar niet uit hun auto dus het viel alles mee. We liepen verder langs een grote gevangenis zo naar het strand waar de route verder ging tot aan de rotsen, daar zouden we omhoog moeten en volgens ons boekje zou het een moeizaam pad zijn. Nou moeizaam was zacht uitgedrukt het was een nachtmerrie om erop maar vooral eraf te komen. Rots voor rots en angstaanvallen klauterde we naar boven en nog enger naar beneden. Hoe blij was ik met mijn stok en de helpende hand van Antoine. Nu weet ik ook weer dat mijn voet niet meewerkt en dat dit op zo'n moment niet leuk is, tot je beneden bent het zweet van je af veegt en te horen krijgt van je mannetje dat hij héél trots op je is om dit voor elkaar te krijgen.
Je tocht gaat verder en je drinkt samen met je teruggevonden Pelgrimvrienden een lekker koud pilsje. Antoine vindt het fijn om zijn blaren mee te vullen zegt hij, ha..ha.. maar voor de dorst is het ook heerlijk. Zo struinen we door tot Gűmus waar ons een mooie Alberge wacht met een vriendelijke Hospisalero het water en koekjes staan al klaar zo ook ons eigen hutje waar we met 4tjes gebruik van mogen maken eigen douce en eigen wc. Hoezo niet luxe op de Camino? Om half 8 is het avond eten met 26 Pelgrims samen maar eerst een bijeenkomst over de historie van de Camino en het wel en wee van de oude Sinterklaas de baas van de refugio. Een doorgewinterde man die daar een museum had van al het werk wat hij voor andere betekend.
Maar ook weer spannend en leuk!
Zondag was het dan zover en vlogen we maar Bilbao om aan onze Pelgrimstocht te beginnen. De reis ging prima. Op het vliegveld even op onze rugzakken wachten en dan konden we met de bus mee. En daar kwam hij die mooie rooie zak. Maar tot Antoine zijn verbazing zag hij dat mijn rugzak weggeroetst werd van de band. Hij zegt tegen mij " Hé Henriëtte daar gaat jou rugzak ik zie het aan het olifantje wat er aan hangt". Ik zeg nog och dat zal wel niet, misschien hebben zij er ook wel een knuffel aanhangen "hoezo blond" . Antoine rende er toch maar achter aan en ja hoor het was mijn rugzak, Ha.. ha .. Bleken deze mensen ook een rode rugzak te hebben en wat denk je waren het ook nog Pelgrims uit Heeswijk Dinter. Daarna met de bus vanaf het vliegveld naar onze Hostel Akelarre, waar we ons eerste nachtje doorbrachten .
Na een ontbijt vertrokken we richting Onton, maar eerst de grote stad uit.
En als iemand nu nog zegt dat we we de route niet helemaal gelopen hebben, kunnen we zeggen dat ze gelijk hebben, je kon in de stad op straat met een oud roltrapje naar boven, Schitterend!! Het kraakte en piepte maar het werkte!
Gelukkig dat je dan uiteindelijk ook de grote stad uit bent en zo op de mooie wandelpaden komt . Dan weet je ook weer precies waarom het zo leuk is om de Camino te lopen de pijlen en schelpen wijzen ons de weg naar de mooiste plekjes die er maar zijn. Zo lopen we vandaag naar onze herberg in Oton waar we hartelijk ontvangen worden door Joseph. Hij kookte een heerlijke maaltijd en ons stapelbedje deed het goed, morgen op naar een nieuw avontuur.
4 April 29 kilometer
Vanmorgen vanaf een Alberge wat gerund werd door Zusters, gestart met lubia (regen) na een onbijt in de kroeg. Samen met Bert en Kitty uit Heeswijk.
Dus de regencapes maar weer aan .
Mijn quasimodo doet het goed maar die van Antoine was zo lek als een zeef, dus die heeft hij maar weg gepleurd.
Ja hij had het gehad met dat lekkende geval!
Na een mooie natte tocht begon dan toch de zon te schijnen en was het gelukkig even droog, dus in het regenhokje even de capes uit. Antoine moest hoog nodig plassen dus half achter het hokje en half in de wei stond er ineens een paard aan zijn billen te ruiken, en kwam er ook nog politie langs. Ze draaide om en kwamen recht voor ons staan! We wisten bijna zeker dat we een verbaal voor wildplassen kregen.
Maar ze kwamen maar niet uit hun auto dus het viel alles mee. We liepen verder langs een grote gevangenis zo naar het strand waar de route verder ging tot aan de rotsen, daar zouden we omhoog moeten en volgens ons boekje zou het een moeizaam pad zijn. Nou moeizaam was zacht uitgedrukt het was een nachtmerrie om erop maar vooral eraf te komen. Rots voor rots en angstaanvallen klauterde we naar boven en nog enger naar beneden. Hoe blij was ik met mijn stok en de helpende hand van Antoine. Nu weet ik ook weer dat mijn voet niet meewerkt en dat dit op zo'n moment niet leuk is, tot je beneden bent het zweet van je af veegt en te horen krijgt van je mannetje dat hij héél trots op je is om dit voor elkaar te krijgen.
Je tocht gaat verder en je drinkt samen met je teruggevonden Pelgrimvrienden een lekker koud pilsje. Antoine vindt het fijn om zijn blaren mee te vullen zegt hij, ha..ha.. maar voor de dorst is het ook heerlijk. Zo struinen we door tot Gűmus waar ons een mooie Alberge wacht met een vriendelijke Hospisalero het water en koekjes staan al klaar zo ook ons eigen hutje waar we met 4tjes gebruik van mogen maken eigen douce en eigen wc. Hoezo niet luxe op de Camino? Om half 8 is het avond eten met 26 Pelgrims samen maar eerst een bijeenkomst over de historie van de Camino en het wel en wee van de oude Sinterklaas de baas van de refugio. Een doorgewinterde man die daar een museum had van al het werk wat hij voor andere betekend.
-
06 April 2019 - 15:01
Ria Verbruggen:
Geweldig verslag. Heel veel wandelplezier. Geniet ervan. -
06 April 2019 - 15:51
Arnoniem:
Goed bezig paps en mams. Trots op jullie. -
06 April 2019 - 18:38
Stien :
Super dat jullie het leuk vinden geniet ervan -
07 April 2019 - 06:15
Rein En Annemieke :
Hey Antoine en Henriette.
Weer een leuk verslag.
Allemaal nieuwe herinneringen verzamelen.
Heel veel succes en natuurlijk heel veel plezier.
Fijn om te horen dat het goed met jullie gaat.
Tot volgende keer.
Buen Camino. -
07 April 2019 - 07:46
Ge En Annie Van Der Heijden:
Goede morgen. Wat leuk om te horen dat jullie weer aan het wandelen zijn.
Bedankt voor het verslag en wensen jullie heel veel wandel plezier.Groetjes.
Ge en Annie. -
07 April 2019 - 12:16
Angelique:
Lieve mensen,
Wat heerlijk om van jullie te horen, wat een leuk reisverslag.
Geniet van elke kiezel :-) en zuchtjes wind, regen, zon, zweet en tranen en jullie samen zijn.
WIJ maakt de mens compleet.
Liefs uit sint michielsgestel -
07 April 2019 - 13:05
Wendy:
Goedemidddag vanuit Veghel.
Wat een leuk verslag weer. Wat een geweldige ervaring gaan jullie weer opdoen. Ik zou zeggen geniet to the MAX maar dat jullie wel.. Blije gezichten op de foto's. Heel veel wandelplezier.
Groetjes van de Laatjes -
07 April 2019 - 13:43
Trudy Hoefnagel:
Leuk verslag en wat een grote uitdaging. Dat jullie ook nog mensen uit Heeswijk-Dinther tegen kwamen wat een toeval. Heel veel succes verder en vooral veel plezier en lekker genieten. Groetjes. -
07 April 2019 - 17:05
Kitty :
Gewéldig Henriëtte en Antwan
Ik ga jullie zeker volgen en wensen jullie veel plezier en wijsheid en dat jullie genieten van alles wat op jullie pad komt.Succes -
08 April 2019 - 17:34
Bert E3n Wilhelmien:
Fijn om te horen dat Jullie al zo snel het Caminogevoel teruggevonden hebben. Geniet van de mooie dingen en van de rust. Veel succes. -
11 April 2019 - 15:12
Ria Van De Westelaken :
Hoi vriendjes zoals we lezen in jullie mooi verslag
Zien jullie weer heel bijzondere dingen op jullie pad
Wandelen en nog eens Wandelen wat een eind
Jullie zijn alweer bijna 2 weken op pad en de blaren vallen mee toch ?
We zien jullie genieten op de mooie foto s
Wij wensen jullie en goede nachtrust vanavond waar dat is mag Joost weten
Als jullie maar kunnen slapen
En dan morgen weer fit op pad en genieten van de dag
Wie weet wat voor mooi s het jullie weer brengt
Veel lieve Gr van ons -
14 April 2019 - 19:56
Cynthia Van Hooff:
Hey stoertjes! Wat knap van jullie om deze wandeltocht te gaan lopen. En wat een leuk verslag schrijf je Henriette. Leest heerlijk weg die bijzondere ervaringen van jullie. Ik hoop dat het blijft lukken met de pijntjes en de voetjes! Geniet van alle indrukke om je heen en vooral van elkaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
