Nog 300 kilometer te gaan
Door: Antoine en Henriette
Blijf op de hoogte en volg antoinehenriette
27 April 2015 | Nederland, Schijndel
Terwijl jullie Koningsdag vieren, zijn wij vandaag aangekomen in Rionegro del Puente. Vanmorgen vertrokken vanuit Santa Marta de Croya. We hebben 28 kilometers afgelegd en een paar keer onderweg gerust. Onderweg stond er op een bord een kopje koffie aangegeven dus wij dachten dat er een bar was. Wij daar natuurlijk even heen, maar zagen een poortje met daarachter een overdekte serre met een grote tafel. We belde aan en een mevrouw nodigde ons uit om plaats te nemen. We konden krijgen wat we wilden,.. koffie, thee, fris noem maar het maar op. Ook een stempel in onze Credentinal was een kadootje! Echt zo'n warm Pelgrimsgevoel krijg je dan!
We zaten er net helemaal doorheen! ik vindt een veertje en dan nog geen 5 minuten later kom je deze Engel tegen, Gratia...!!!
Nog 304 kilometer en we zitten in Santiago Wij hebben er dus al zo een 700 kilometer op zitten, ongelofelijk! 700,.. hoeveel voetstappen zouden dat al niet zijn? We zijn al veel dorpjes en steden gepasseerd. Zoals Salamanca, een prachtige stad met veel Romeinse kerken en oudheden uit die tijd. Zo ook Zamora met een oud kasteel met zijn muren en torentjes. Mooi heel mooi, maar in een stad wil je toch zo snel mogelijk weer uit ! Het liefs ben je in de natuur met zijn mooie wegen en paden, de vogels en fauna. Alleen die stenen, soms word je krankjorum van die stenen onder je voeten! Liepen hier vroeger echt de Romeinen op hun slippers?!?! Au..Au.. Ik moet er niet aan denken! Mijn voet doet al bij elke stap zeer en dan heeft Broeder Antoine hem al zo mooi verzorgt!
Het mooiste van de dag is toch ook weer het binnenkomen. Je weet nooit wat of waar je terecht komt! We hebben schitterende mooie Albergers gehad vrij nieuw en schoon, maar ook aftandse waar je niet moest kijken hoe het er echt uit zag maar gewoon matje op bed (dank je Rein en Annemie ze slapen perfect!) en de andere dag heb je dan weer geluk. Net als toen we 24 April 34 jaar getrouwd waren,.. we kwamen bij een kleine hostel en we kregen een kamer apart???? Hoe kan dit zo zijn??? Toeval??
Deze Mevrouw kookte een heerlijke maaltijd voor ons! En we kregen Vino zo veel we wilden en zo krijgt alles een plekje! Nu ik dit schrijf komt Tom binnen we hebben hem al dagen niet gezien en nu staat hij weer voor ons dus, dat wordt weer Vino,.. ik denk veel Vino!
Ook deze week waren we na een lange ontzettend mooie dag al bijna aan het eind, we dachten nog 7 kilometer, dat is een eitje. Maar die 7 kilometers lijken er wel 17! Dan hoor je de Koekoek en de Hop (beide vogels) en die moedigen je aan De Hop zingt constant Hop Hop maar dan roepen wij terug: Hop het is Op op!! Ha..ha.. Maar het komt goed,.. nog even en we zijn er weer!!!
Hoe kapot kun je zijn? De Alberge niet te vinden en dan.. Eindelijk we zijn er, nog net voor de regen binnen dat is trouwens al de zoveelste keer. Wat een geluk hebben we toch vaak! Komen we oververmoeid de Alberge binnen, wordt mijn rugzak door José (de hospilator) van mijn rug genomen. We moeten eerst van hem gaan zitten, rustig aan doen en kregen een glas water. Daarna vertelde José dat hij blij was dat wij voor hem hadden gekozen en kregen van hem een halsketting. Hij heeft onze kleding uitgewassen, lekker voor 14 pelgrims gekookt. Wat een Tof mens! Het geeft je zo’n warm gevoel daar met 14 man aan een grote tafel, zo gezellig! Ook geen WIFI dus lekker praten met elkaar, en dan als je denkt dat je alles gehad hebt komen er 6 verschillende soorten sterke drank op tafel! Het is niet normaal maar we zullen slapen of we willen of niet! s'morgens hoeven we geen wekker te zetten, we worden gewekt met een Marialied,.. geweldig! Dan een ontbijt en we kunnen weer aan de wandel! Zo verlopen de dagen en vliegen ze voorbij. We zijn al weer 4 weken onderweg,..
We mogen nog maar 300 kilometers!!
Hou doe en veel liefs van ons!
We zaten er net helemaal doorheen! ik vindt een veertje en dan nog geen 5 minuten later kom je deze Engel tegen, Gratia...!!!
Nog 304 kilometer en we zitten in Santiago Wij hebben er dus al zo een 700 kilometer op zitten, ongelofelijk! 700,.. hoeveel voetstappen zouden dat al niet zijn? We zijn al veel dorpjes en steden gepasseerd. Zoals Salamanca, een prachtige stad met veel Romeinse kerken en oudheden uit die tijd. Zo ook Zamora met een oud kasteel met zijn muren en torentjes. Mooi heel mooi, maar in een stad wil je toch zo snel mogelijk weer uit ! Het liefs ben je in de natuur met zijn mooie wegen en paden, de vogels en fauna. Alleen die stenen, soms word je krankjorum van die stenen onder je voeten! Liepen hier vroeger echt de Romeinen op hun slippers?!?! Au..Au.. Ik moet er niet aan denken! Mijn voet doet al bij elke stap zeer en dan heeft Broeder Antoine hem al zo mooi verzorgt!
Het mooiste van de dag is toch ook weer het binnenkomen. Je weet nooit wat of waar je terecht komt! We hebben schitterende mooie Albergers gehad vrij nieuw en schoon, maar ook aftandse waar je niet moest kijken hoe het er echt uit zag maar gewoon matje op bed (dank je Rein en Annemie ze slapen perfect!) en de andere dag heb je dan weer geluk. Net als toen we 24 April 34 jaar getrouwd waren,.. we kwamen bij een kleine hostel en we kregen een kamer apart???? Hoe kan dit zo zijn??? Toeval??
Deze Mevrouw kookte een heerlijke maaltijd voor ons! En we kregen Vino zo veel we wilden en zo krijgt alles een plekje! Nu ik dit schrijf komt Tom binnen we hebben hem al dagen niet gezien en nu staat hij weer voor ons dus, dat wordt weer Vino,.. ik denk veel Vino!
Ook deze week waren we na een lange ontzettend mooie dag al bijna aan het eind, we dachten nog 7 kilometer, dat is een eitje. Maar die 7 kilometers lijken er wel 17! Dan hoor je de Koekoek en de Hop (beide vogels) en die moedigen je aan De Hop zingt constant Hop Hop maar dan roepen wij terug: Hop het is Op op!! Ha..ha.. Maar het komt goed,.. nog even en we zijn er weer!!!
Hoe kapot kun je zijn? De Alberge niet te vinden en dan.. Eindelijk we zijn er, nog net voor de regen binnen dat is trouwens al de zoveelste keer. Wat een geluk hebben we toch vaak! Komen we oververmoeid de Alberge binnen, wordt mijn rugzak door José (de hospilator) van mijn rug genomen. We moeten eerst van hem gaan zitten, rustig aan doen en kregen een glas water. Daarna vertelde José dat hij blij was dat wij voor hem hadden gekozen en kregen van hem een halsketting. Hij heeft onze kleding uitgewassen, lekker voor 14 pelgrims gekookt. Wat een Tof mens! Het geeft je zo’n warm gevoel daar met 14 man aan een grote tafel, zo gezellig! Ook geen WIFI dus lekker praten met elkaar, en dan als je denkt dat je alles gehad hebt komen er 6 verschillende soorten sterke drank op tafel! Het is niet normaal maar we zullen slapen of we willen of niet! s'morgens hoeven we geen wekker te zetten, we worden gewekt met een Marialied,.. geweldig! Dan een ontbijt en we kunnen weer aan de wandel! Zo verlopen de dagen en vliegen ze voorbij. We zijn al weer 4 weken onderweg,..
We mogen nog maar 300 kilometers!!
Hou doe en veel liefs van ons!
-
28 April 2015 - 21:55
Gerrie En Jos:
Nog 300! Het lijkt ver als je het zo zegt. Maar elke dag een stukje en voor je het weet ben je d'r. Zet 'm op en laat je verassen onderweg. Het gaat jullie lukken -
28 April 2015 - 22:09
Ria:
Wat een bofkonten zijn jullie om zoveel liefde onderweg tegen te komen. Geniet ervan samen met "broeder" Antoine. Ik hoop dat jullie nog 300 fantastische km mogen wandelen. Hartelijke groeten.
-
28 April 2015 - 22:29
Nancy:
Wat fijn om jullie verhalen iedere keer te lezen. Ondanks alle pijn weten jullie toch stapje voor stapje je doel te bereiken. Mooi om te lezen hoe jullie genieten van alles en iedereen om je heen.
Blijf erin geloven dan komt het goed!
Veel liefs
-
30 April 2015 - 21:31
Coby, Frans En Ans:
Ha die pelegrinos
wij zitten hier in overleg hoe we jullie bij thuiskomst weer met beide voetjes op de grond kunnen laten dalen. Na al die vino en die verwennerijen, zal het afkikken worden.
Als jullie er eens mee beginnen om alcoholvrij te drinken, dan zal onze opgave minder zwaar zijn. Maar dat verwennen van lekkere malatijden, gewassen kleding en al die extra aandacht, daarvan zul je toch echt afstand van moeten doen bij thuiskomst.
Coby is al aan het voordoen hoe we het jullie zo lekker mogelijk kunnen maken. Beentjes op de bank, lekkere warme chocolademelk en daarna chips met wijn .we hebben vanavond een poging gedaan om het wandeltempo en afstand te evenaren, helaas niet helemaal gelukt. Wij staken al bij zo.n 8 km.
dat is misschien voor jullie een mooi strak aftrain afstand.
zo brainstormen we nog een beetje, Coby denkt al na over een mooie bestemming voor zussenweekend.
En ik bedenk me hoe hard het weer zal vallen als erweer gewerkt moet worden, maar daar moet je nog maar niet over denken.
Al met al missen we jullie (nog helemaal niet, geintje)we gunnen je deze ervaring op en top. En hopen dat er nog vele leuke ervaringen op jullie pad komen.
veel liefs van Coby, Jan(zit in de kantine) Frans en Ans.
Bon camino -
30 April 2015 - 21:57
Kitty:
Wat een warmte en liefde ontvangen jullie onderweg.Dat alleen al is een hele ervaring en belevenis.
En dat jullie je doel bereiken is wel duidelijk.Wat een doorzettingsvermogen,zeg!
Op naar de laatste 300 km's.
We volgen jullie en genieten van jullie verhalen.
Succes weer,en tot een volgende keer,maar weer.
Groetjes Marco en Kitty.
-
01 Mei 2015 - 07:35
Wendy:
Wat vind ik het leuk om jullie verhalen te lezen. Een prachtig avontuur wat jullie zijn aangegaan. Een avontuur met moeilijke momenten maar vooral met zoveel bijzondere, leuke ervaringen waar je later altijd met een wauw!! gevoel op terug zult kijken. Voor nu, veel succes met de kilometers die gaan komen. Geniet van het moment.
Groet Wendy -
01 Mei 2015 - 08:04
Stien:
bedankt voor de mooie foto met mijn verjaardag het voelde als een groot boeket bloemen
ik wens jullie een goede tocht met alleen maar fijne verassingen
gr. Stien -
01 Mei 2015 - 12:05
Annemie:
Ha die kanjers,
Een beetje late reactie, maar dat komt waarschijnlijk door het teveel aan vino met koningsdag.( ja, wij lópen niet alleen met jullie mee!!) haha.
Jullie doen het geweldig. Telkens weer een mooi verhaal, en erg herkenbaar.
Je zou er zo je beroep van maken. Is dat niet iets voor jullie?
Beroepspelgrim!!
Fijn dat de luchtbedjes goed bevallen, dan sleep je ze in elk geval niet voor niets mee.
Geniet van de laatste (inmiddels 250?) kilometers, en ga als dat mogelijk is wat langzamer lopen. Het is zo weer voorbij!
Alle goeds en lieve groetjes, Rein en Annemie -
03 Mei 2015 - 10:17
Wilma Dortmans:
het is weer een mooi verhaal Henriette ik vind het leuk dat ik jullie zo een beetje
kan volgen het lijkt mij een hele belevenis om dit mee te maken
ik wens jullie nog veel wandel plezier en tot over een paar weken
hopelijk lees ik nog meer verhalen van jullie
groetjes Wim en Wilma -
03 Mei 2015 - 12:23
Willemien En Eddy:
Hoi kanjers, fijn voor jullie en leuk voor ons om te lezen hoe geweldig
jullie het daar hebben. En dat er toch stiekem veel lieve mensen zijn
die het zo aangenaam voor jullie maken.
Er zitten al heel wat km in de benen, dus nu op naar de laatste.
Nog heel veel wandel plezier, en kijk uit naar jullie volgende bericht.
Erg leuk om te lezen, en op de hoogte te blijven.
Succes ermee.
Groetjes E&W -
03 Mei 2015 - 12:42
Greet Van Rodijnen:
Hoi doorzetters
Wat een prachtige verhalen telkens weer een geweldige ervaring lijkt me dit allemaal om mee te maken dit nemen ze jullie niet meer af geniet ervan ook die laatste loodjes nog.
gr bert en greet -
03 Mei 2015 - 20:36
Mari & Sylvia:
Hoi hoi,
Wat een bijzondere verhalen van zo'n bijzondere tocht.
Mooi om te lezen welke ervaringen jullie hebben onderweg.Heel bijzonder.
Nog heel veel mooie en bijzondere momenten gewenst voor de rest van jullie reis.
Groetjes,
Mari en Sylvia -
03 Mei 2015 - 23:22
Hilda:
Hoi hoi,
Ik ben er eens even voor gaan zitten om te lezen over al jullie avonturen. Wat een geweldige en leuke verhalen. Ik heb veel gelachen, dat antisnurk bandje hihi!! Zo te lezen hebben jullie het ook wel zwaar gehad, maar alle positieve verhalen overheersen. Wat maken jullie ontzettend veel mee! Straks mogen jullie de bagage van jullie rug afhalen, maar de belangrijkste bagage blijven jullie voor eeuwig meenemen, alle herinneringen en de mooie vriendschappen die zijn ontstaan. Nou zet hem op kanjers voor de laatste loodjes!
Groetjes Hilda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
